Rozdział VI "Nic"

Dedykacja dla Viki Verdas 

- Moi drodzy spójrzcie na osobę siedzącą obok Was w ławce. Macie teraz pięć minut na poznanie się, bo w końcu przed wami dziesięć miesięcy.- oznajmiła kobieta i usiadła za biurkiem. Mój wzrok nadal skupiony był na moim chłopaku i koleżance. Za dobrze się dogadują. dlaczego nie mogę mieć innego nazwiska. Zrezygnowana spojrzałam na szatyna. Pisał coś na kartce. Postanowiłam także napisać coś o sobie na kartce. Gdy czas minął, nauczycielka wstała z krzesła i stanęła przed biurkiem.- Teraz każdy powie przynajmniej dwa zdania o swoim partnerze z ławki.- oznajmiła. Podsunęłam mu kartkę z najważniejszymi informacjami o mnie. Po chwili otrzymałam kawałek kartki. Odwróciłam go. Przeczytałam to co jest tam napisane, ale po chwili swój wzrok przeniosłam na chłopaka, który poruszał brwiami i głupio się uśmiechał.
Co ja mam teraz to przeczytać "Leon Verdas. Ja i ty, nauka jazdy i ostry seks". Wymyśle coś na szybko. Kiedy przyszła kolej na mnie zaczęłam się jąkać, nie wiedziałam co mam o nim powiedzieć. Przecież ja go nawet nie znam. Spojrzałam na Leona siedział i z rozbawieniem patrzył na to jak się ośmieszam przed całą klasą.
- Moim partnerem z ławki jest Leon Verdas,  jego tata jest politykiem. Uważa się za najprzystojniejszego i najlepszego w całej szkole. Ma za duże ego, jest egoistą i arogantem, dlatego niedawno zerwała z nim dziewczyna.- wymyśliłam, może nie było to najmilsze, ale należało mu się. Spojrzałam na niego, rozbawienie nadal nie schodziło mu z twarzy.
- Moją partnerką z ławki jest Violetta Saramego. Wakacje spędziła na zakupach wydając pieniądze zarobione przez tatusia. Chciała przejść operację plastyczną, ale rodzice jej nie pozwolili. Bardzo kocha swojego mysia pysia Ross'a.- powiedział pewny siebie. Poczułam, że robię się cała czerwona. rozejrzałam się po klasie. Zauważyłam, że Francesca bardzo uważnie przygląda się Leon'owi. Swój wzrok przeniosłam na niego, wymieniliśmy się nieszczerymi uśmiechami.
- Zadzwoniłabym do Waszych rodziców, ale nie chcę stwarzać problemu w pierwszy dzień szkoły. Mam nadzieję, że to się więcej nie powtórzy.- odparła. Popatrzyłam na blondyna, który patrzył się na mnie, posłał mi uśmiech który odwzajemniłam. Na szczęście siedzimy tak tylko na lekcji śpiewu z Angie, którą mamy trzy razy w tygodniu.

!@#$%^&

Lepiej nie będę mówić mamie, że siedzę z Leon'em, bo tylko się wkurzy a tego bym nie chciała. Zamknęłam szafkę i odwróciłam się, zauważyłam duże zgrupowanie. Przecisnęłam się przez innych. W środku zauważyłam Ross'a jak mówi coś do szatyna. On chce się z nim bić, przecież on nie ma z nim szans. Tak jak myślałam blondyn dostał w nos. Podbiegłam do niego.
- Verdas lepiej odwal się do mojej dziewczyny, bo innym razem tego pożałujesz!- krzyknął na nim. On nie odwracając się już w jego stronę szedł w stronę wyjścia.
- Idź z Diego do higienistki, ja za chwilę wrócę.- rzuciłam. Wstałam z podłogi i pobiegłam za chłopakiem. Złapałam go na parkingu. Chwyciłam go za nadgarstek, zatrzymał się na chwilę.
- Dlaczego to zrobiłeś?- zapytałam chociaż jestem pewna, że Ross zaczął, ale to nie znaczy, że on musiał go od razu bić.- Co on Ci takiego zrobił, że go uderzyłeś?
- Puść mnie.- warknął. Wzmocniłam swój uścisk. Wyszarpał się i poszedł dalej przed siebie.
- Ej! Poczekaj!- krzyknęłam za nim. Był zły, nie wiem dlaczego, ale był zły. Jestem ciekawa, bardzo ciekawa o co mu chodzi, przecież nie powinien być zły powinien być szczęśliwy przecież on go uderzył. Złapałam go dopiero przy jego samochodzie.- Dlaczego taki jesteś? Nie chcę się z Tobą kłócić, mamy razem projekt i...
- Jesteście obydwoje warci siebie.- rzucił z cwaniackim uśmiechem.- Myślisz, że będę twoim przyjacielem. nie oczekuj za dużo. Nie chcę być jeszcze bardziej niemiły wobec Ciebie, bo to pewnie pierwszy raz kiedy ktoś Cię tak traktuje.
- Tak to znaczy jak?- zapytałam prostując się i przyglądając się jego twarzy. Zaśmiał się, odsunął mnie na bok, a sam wsiadł do pojazdu. Tak w sumie to nikt mnie tak jeszcze nie potraktował. Zrezygnowana wróciłam do szkoły, gdzie złapała mnie Ludmiła.
- Gdzie jest Ross?- zapytałam idąc korytarzem po swój plecak.
- Pojechał z Diego do szpitala. Lepiej dmuchać na zimne.- odparła.- Wracasz już czy jeszcze zostajesz.
- Jadę, a co podwieźć Cię?- zaśmiałam się, pokiwała głową. Wzięłam swój plecak i razem ruszyłyśmy w stronę mojego samochodu. Na początku jechałyśmy w ciszy, ale widziałam, że Ludmiła chce coś powiedzieć. Szturchnęłam ją w ramię na światłach. Spojrzała na mnie.
- Gratuluję Ci tego, że Angie posadziła Cię z Leon'em a ty nie wybuchłaś jeszcze złością. Ja na Twoim miejscu pewnie bym sama się na niego rzuciła. Coś mi się wydaje, że Francesca się w nim zakochała, ciągle się na niego gapi. A może oni są razem, przecież ostatnio też ich widziałam razem.- wyrzuciła. Nie mam ochoty rozmawiać na temat Włoszki, która pomogła mi, ale i tak nie wierze jej w sprawie Rossa. Pokiwałam głową, ale już się nie odzywałam. Blondynka lubi obgadywać innych oczywiście ja też lubię, ale dzisiaj nie mam na to ochoty. Nadal zastanawiam się nad znaczeniem słów jakie powiedział do mnie szatyn. Nie wiem dlaczego, ale czuję się jakbym zrobiła coś głupiego,a teraz była  winna.

@#$/^&*

Byłam na chwilę w domu, ale jednak postanowiłam jechać odwiedzić Ross'a i sprawdzić co tam u niego. Jak się czuje. Jestem też ciekawa czym tak sprowokował Verdas'a, że go uderzył. Stoję przed drzwiami do domu blondyna i czekam aż mi otworzy. Po chwili drzwi otwierają się, Lynch patrzy ma mnie z uśmiechem i wpuszcza do środka. Odwzajemniam jego uśmiech i wchodzę. Prowadzi mnie do swojego pokoju, w którym siadam na jego wygodnym łóżku. Siada obok mnie.
- Boli?- zadaję głupie pytanie. Śmieje się ze mnie, sama mam ochotę się z siebie śmiać.
- Na pewno nie swędzi.- odpowiada równie głupio na moje głupie pytanie.- Wiesz, że tęskniłem za Tobą przez wakacje, rozmowy przez telefon to jednak nie to samo co widzieć się na żywo.- pocałował mnie, a ja oddałam pocałunek, który z każdą chwilą stawał się coraz bardziej namiętny. Zaczął powoli pochylać się nade mną, przez co ja powoli spadałam na pościel. Dlaczego ja nie czuję prawie nic. Dlaczego nie czuję teto co wcześniej?  Oderwałam się do niego.
- Ross dlaczego Leon Cię wtedy uderzył? Co mu powiedziałeś?-  wypytywałam ciekawa.
- Chcesz teraz o tym rozmawiać?- odparł pytaniem na pytanie wodząc palcem po moim udzie.
- Proszę powiedz mi.- zrobiłam maślane oczka, którym zawsze ulegał. Westchnął zrezygnowany i spojrzał na mnie.
- Zdenerwowało mnie to co mówił o Tobie dzisiaj na pierwszej lekcji. Uderzyłbym go, ale moja godność na to nie pozwala.- odparł z pewnością.- Nie chciałem mieć nie przyjemnego spotkania z dyrektorem, a Verdas niestety... On jest dziwny.- dokończył. Znowu zaczął mnie całować, ale ja znowu mu przerwałam.- Violetta o co chodzi?
- O nic. Po prostu przypomniało mi się, że mama prosiła mnie abym zajęła się Jake'm.- skłamałam. Po raz kolejny westchnął.- Ale zdzwonimy się?- pokiwał głową. Wstałam z jego łóżka. Ostatni raz musnęłam jego usta i wyszłam z pomieszczenia. Dobrze, że uwierzył...

@#$%^&\

Rozdział VI za nami :D

Późno wiem, ale teram tak mniej więcej będzie. Przepraszam, ale mam dużo nauki i jedynie co na laptopie wieczorem do rozdziału codziennie dopiszę krótki fragmencik :/ Jedyne z czego cieszę się to,  to że już nie mam gipsu :D Nareszcie :D Jeszcze od środy skomplikowały mi się sprawy prywatne i nie mam na nic  humoru :c  Ale jednak mam nadzieję, że rozdział się podoba <33 Konkurs trwa do 30 listopada, więc kto jeszcze chce wziąć udział to czekam. Dziękuję za sześć prac, które otrzymałam :p

Jeżeli chcecie rozdział VII to liczę na 22 komentarze :D
Normalnie dałabym 25, ale publikuję ten rozdział drugi raz, i wcześniej były już trzy komentarze. Wcześniej coś mi się pomyliło przy publikowaniu :/ 

Zależy mi na waszej opinii, nie wymagam jakiś długich komentarzy, ale wystarczy jedno słowo :3

Do następnego <3